"Senior, senior". Ik schrik op in een parkie waar ik lig te kijken naar lawaaierige jochies die staan te vliegeren. Het is een lust de tientallen kleine druktemakertjes heen en weer te zien rennen, trekkende aan de dansende vliegers met hun staarten, hoog in de zomerlucht. In Azië zag ik het vaak en nu ineens in dit deel van de wereld weer. Ik zie ze zelfs midden in de stad waar ze de vliegers tussen de gebouwen omhoog weten te krijgen waarna de wind ze oppikt.
2 dagen struin ik rond in Taubaté op zoek naar een nieuwe slang voor de achterschokbreker die op weg hierheen, na een uitwijkmanoeuvre, door een enorme klap over een stuk beton, was gebarsten. Er eentje uit Nederland laten komen duurt me te lang maar zo doorrijden kan ook niet meer. Van het kassie naar de muur kom ik uiteindelijk bij dit kleine, 10 kilometer verderop gelegen, hydraulica bedrijfje terecht. Ze hebben wel slang maar niet de juiste maat banjo's wat volgens de man achter de balie geen enkel probleem is. Na 'n half uur word ik geroepen en ik ga nieuwsgierig kijken wat ze er van gebakken hebben. Hij heeft de oude banjo's gebruikt en die aan pijpjes gesoldeerd en ze daarna aan een nieuwe slang geperst. Trots toont vader het stukkie vakwerk. Ergens anders vind ik een halve liter automatische versnellingsbak olie die dun genoeg is voor de speciale Öhlins schokbreker.
Vroeg in de morgen sloop ik de motor in de parkeergarage onder het hotel voor de laatste grote beurt. Tijdens de werkzaamheden ontdek ik een scheur in de accu die daardoor leeg gelopen is. Deze onderhoudsvrije batterijen zijn gedeeltelijk afgevuld met een gel en alleen het zuur is verdwenen waardoor hij evengoed nog werkte. Met epoxy lijm dicht ik het gat en haal wat accuzuur bij een motorfietszaak op de hoek. Voor het afvullen van de demper leg ik de brommer op zijn kant en piemel 3 uur met een klein trechtertje en de olie om de schokbreker, slang en cartridge vol te krijgen. Volgens de beschrijving van de Öhlins kan het niet maar ik heb geen andere keus. Ik druk de achterkant een paar keer in en leg de motor nogmaals op zijn oor voor de laatste lucht en de achtervering werkt weer als vanouds. Het word een volle dag sleutelen in de catacomben en om beurten komt het hele personeel een kijkje nemen. Ze brengen koffie, water, eten en natuurlijk een praatje. Het kromme Portugees begint langzamerhand een beetje verstaanbaar te worden en ik voel me meer en meer thuis in Taubaté tussen de vriendelijke Brazilianen. Aan het einde van de dag rijdt de Yamaha bij een ondergaande zon voor een proefrit door de heuvels en de motor stuurt als nooit tevoren.
's Avond krijg ik e-mail van Onno Schretzmeijer van "de Hypotheekzaak" die ongevraagd meedenkt en kosteloos al mijn verzekeringen heef verlengd waardoor ik zorgeloos het laatste stuk van deze reis uitrijden kan.
61.541 Kilometers staan er zo langzamerhand op de klok en ik vertrek dinsdagochtend de 13de definitief naar Buenos Aires wat afhankelijk van het weer tussen de 2500 en 3000 kilometer rijden zal zijn. Onderweg zijn er nog wat dingen die ik wil zien maar als het regent word de rit rechtstreeks.
Uitsluitsel over mijn schip vanuit Campana vlak boven de hoofdstad van Argentinië heb ik nog niet, maar een dezer dagen hoop ik die van Egge Kloosterboer van "Seatrade International" te krijgen. (www.seatradereefer.com)
Ben half weg.. Nog 1500 kilometer.. Ik rijd om omdat het langs de kust erg slecht weer is.. Ga nu binnendoor.. Kilometertand is 62832.. Positie is Passo Fundo..of zoiets.. Zat met een stuiter en een stem als een grasmaaier op de motor vandaag. Gister wezen stappen en het liep wel erg uit de hand.. Morgen daarover wel het naadje van de kous.. Ik ging pas laat op weg maar perste er toch nog 560 kilometer uit.. De wegen waren krankzinnig druk met vrachtverkeer en er zijn veel 3 baans wegen.. Regels over het inhalen zijn hier soms ver te zoeken en het gebeurt vaak genoeg dat je met 120 om een bocht zeilt en 3 van die dikke rokende knollen je tegemoet komen rijden. Dan is de standaard procedure.. Vloeken, grootlicht, middelvinger en de weg af want anders ben je als een pannenkoek.. Zonde van de motor... Ik ga mijn bed opzoeken want ik heb nog een paar uurtjes tegoed...
